مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار: پیشگام فضایی ایالات متحده
به گزارش تیم علمی، مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار (NASA) که اغلب به اختصار ناسا شناخته میشود، سازمان فضایی غیرنظامی پیشرو جهان است. این سازمان که در سال 1958 تأسیس شد، مسئولیت کاوشهای فضایی، توسعه فناوریهای فضایی و هوانوردی، و الهام بخشیدن به نسل بعدی دانشمندان و مهندسان را بر عهده دارد. در طول دهههای فعالیت خود، ناسا دستاوردهای قابل توجهی داشته است که درک ما از جهان هستی را متحول کرده است.
منبع مقاله: مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار
مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار (National Air and Space Center, Steven F. Udvar-Hazy Center) که اغلب به اختصار به مرکز اودوار (Udvar Center) شناخته میشود، تأسیساتی وابسته به موزه ملی هوا و فضای آمریکا (National Air and Space Museum) است. این مرکز در ایالت ویرجینیا، در نزدیکی فرودگاه بینالمللی واشنگتن دالِس (Washington Dulles International Airport) قرار دارد. مرکز اودوار مجموعهای خیرهکننده از هواپیماهای تاریخی، فضاپیماها و سایر مصنوعات مرتبط با هوانوردی و فضانوردی را در خود جای داده است.
تاریخچه مرکز اودوار
در سال 1976، موزه ملی هوا و فضای آمریکا متوجه کمبود فضای نمایشگاهی برای مجموعه رو به رشد خود شد. راهحل، ایجاد یک مرکز جدید در مکانی با فضای بسیار بیشتر بود. در سال 1984، کنگره آمریکا بودجه لازم برای ساخت این تاسیسات را تصویب کرد. استیون اف اودوار، تاجر هواپیمایی آمریکایی-مجارستانی، کمک مالی قابل توجهی برای ساخت این مرکز اهدا کرد و به همین دلیل، نام او بر روی این مرکز گذاشته شد. مرکز اودوار در سال 2003 به روی عموم مردم بازگشایی شد.
تصور کنید هواپیمایی غولپیکر که در یک ساختمان با سقف کوتاه جای نمیگیرد. این سناریویی بود که موزه ملی هوا و فضای آمریکا با آن مواجه بود. با گسترش مجموعه فضایی و هوایی موزه، نیاز به مکانی برای نمایش هواپیماهای بزرگ و سایر اشیاء حجیم که در ساختمان اصلی در واشنگتن دیسی جای نمیگرفتند، آشکار شد.
در سال 1976، فرصتی طلایی برای حل این مشکل پیش آمد. شرکت هوافضای مکدانل داگلاس (McDonnell Douglas) تصمیم گرفت که بخشی از املاک خود در نزدیکی فرودگاه بینالمللی واشنگتن دالس را اهدا کند. این زمین وسیع، فضای ایدهآلی را برای برپایی تأسیسات جدیدی به منظور نمایش هواپیماهای بزرگ و سایر مصنوعات فضایی فراهم میکرد.
ساخت و ساز مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار در سال 1998 آغاز شد و در سال 2 2003 به روی عموم مردم گشوده شد. این مرکز به افتخار استیون اف اودوار، تاجر هواپیمایی آمریکایی که میلیونها دلار برای حمایت از موزه ملی هوا و فضای آمریکا کمک مالی کرده بود، نامگذاری شد.
معماری و طراحی مرکز
مرکز اودوار با معماری مدرن و چشمگیر خود، بازدیدکنندگان را تحت تأثیر قرار میدهد. دو تالار اصلی آن، تالار هوافضا (Air and Space Hangar) و تالار دوم (Second Hangar)، با دهانههای وسیع و سقفهای بلند، فضایی مناسب برای نمایش هواپیماهای غولپیکر و سایر اشیاء بزرگ را فراهم کردهاند. نمای شیشهای گسترده در تالار هوافضا، نور طبیعی را به داخل فضا هدایت میکند و حس ارتباط با دنیای بیرون را برای بازدیدکنندگان ایجاد میکند.
این مجموعه شامل دو تالار بزرگ به نامهای تالار دوگانه ودریج (Dual Doolittle Hangar) و تالار جیمز اس. مکدانل (James S. McDonnell Hangar) است. تالار دوگانه ودریج با مساحت 75350 متر مربع، یکی از بزرگترین سازههای بدون ستون در جهان به شمار میرود و فضای کافی برای نمایش هواپیماهای غولپیکر مانند ایرباس A380 و بوئینگ 747 را در خود جای داده است. تالار جیمز اس. مکدانل نیز با مساحت 27870 متر مربع، محل نمایش موشکهای فضایی، ماهوارهها و سایر مصنوعات فضایی است.
مجموعههای مرکز اودوار
مجموعههای مرکز اودوار طیف وسیعی از تاریخچه هوانوردی و فضانوردی را پوشش میدهند. برخی از برجستهترین اشیاء موجود در این مرکز عبارتند از:
- فضاپیمای دخرتناو (Space Shuttle Discovery): دخرتناو یکی از فضاپیماهای بازنشسته ناسا است که در ماموریتهای متعددی به فضا سفر کرده است. بازدیدکنندگان میتوانند از نزدیک این فضاپیما را مشاهده کرده و با فناوریهای به کار رفته در آن آشنا شوند.
- هواپیمای بوئینگ 707 (Boeing 707): این هواپیمای جت انقلابی، صنعت حمل و نقل هوایی را متحول کرد و سفرهای هوایی را برای عموم مردم در دسترستر ساخت.
- هواپیمای سوخو-22 (Sukhoi Su-22 Fitter): این هواپیمای جنگنده ساخت شوروی سابق، یادآور دوران جنگ سرد است و نشاندهنده پیشرفتهای فناوری در زمینه هواپیماهای نظامی میباشد.
- ماژول قمری آپولو 11 (Apollo 1 Lunar Module): این ماژول بخشی از فضاپیمایی است که اولین فضانوردان را بر روی ماه فرود آورد. دیدن این ماژول، حس ماجراجویی و دستاوردهای عظیم بشر در عرصه فضانوردی را به بازدیدکنندگان القا میکند.
گنجینهای از هواپیماهای تاریخی
این مرکز، مجموعهای بینظیر از هواپیماهای تاریخی را به نمایش میگذارد. از هواپیمای برادران رایت 1903 که نخستین پرواز کنترلشده را انجام داد، تا هواپیمای سوپرسونیک کنکورد و بمبافکن B-2 Spirit، در این مرکز میتوان سیر تکامل صنعت هواپیمایی را از نزدیک مشاهده کرد. هواپیماهای جنگی مشهوری مانند جنگنده F-14 تامکت و هلیکوپتر تهاجمی AH-64 آپاچی نیز در این مجموعه به چشم میخورد.
کاوشهای فضایی در مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار
علاوه بر هواپیما، مرکز ملی هوا و فضا استیون اف اودوار، بخش قابل توجهی را به نمایش دستاوردهای بشر در عرصه کاوشهای فضایی اختصاص داده است. در این بخش، میتوان ماژول فرماندهی فضاپیمای آپولو 11 را که انسان را برای نخستین بار بر روی ماه فرود آورد، از نزدیک تماشا کرد. همچنین، نمونههایی از لباسهای فضانوردی، ماهوارهها و سایر فناوریهای فضایی در معرض دید عموم قرار گرفته است.
نمایشگاههای ویژه
علاوه بر مجموعههای دائمی، مرکز اودوار میزبان نمایشگاههای ویژهای نیز میباشد که به موضوعات خاص در حوزه هوانوردی و فضانوردی میپردازند. این نمایشگاهها میتوانند شامل اشیاء قرضی از موزههای دیگر، رویدادهای تعاملی و برنامههای آموزشی باشند.
برنامههای آموزشی
مرکز اودوار برنامههای آموزشی متعددی را برای دانشآموزان و بزرگسالان ارائه میدهد. این برنامهها با هدف ایجاد علاقهمندی به علم هوافضا و الهام بخشیدن به نسل آینده دانشمندان و مهندسان فضایی طراحی شدهاند.