ووهان؛ از سکوتی مرگبار تا جشن 2021 - تیم علمی

با ما همراه باشید و با تور چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

به گزارش ایران، خیلی ها ماسک به صورت زده اند و بعضی هم بدون نگرانی همدیگر را در آغوش می کشند. صدای جیغ و هورا در میان فشفشه هایی که آسمان را روشن می نماید گم می گردد. این تصویر شهری است که سال قبل در کانون اخبار جهان قرار داشت، شهری که سوغات آن برای ساکنان زمین مرگ بود؛ ووهان.

یادتان هست تصویر مردی را که در صف ایستگاه مترو زمین می خورد یا کمی آن طرف در خیابان یک زن تلو تلو خوران با صورت روی زمین می افتاد؟ چند روز بعد خیابان های شهر 11 میلیونی ووهان تخلیه شدند و هیچ جنبنده ای در آن مشاهده نمی شد جز بخورهای عجیب و غریبی که مثل فیلم های آخرالزمانی هالیوود در آسمان شهر می پیچید و گاه شلیک پلیس به عابری که از قرنطینه گریخته بود.

دانشجویان ایرانی ساکن ووهان با کوشش سفارت و وزارت بهداشت به ایران بازگشتند و در فضایی سرد دو هفته در ایران قرنطینه شدند، اما اوضاع این روزهای شهر ووهان که کانون اصلی انتشار ویروس کووید 19 بود خیلی فرق نموده است. حالا زندگی عادی در این شهر جریان دارد و جشن ها و دورهمی ها برقرار است. تصویر شب سال نو میلادی پس از گذشت یک سال از سکوت مرگبار این شهر حالا خیلی ها را حیرت زده نموده است.

شاید باورش سخت باشد اما چین از روز اول منتظر واکسن نماند و با اجرای قرنطینه سفت و سخت توانست این ویروس را مهار کند. این را محمد می گوید؛ یکی از دانشجویان پزشکی که در دانشگاه ووهان درس می خواند و با شیوع این ویروس به ایران برگشت: با وجود اینکه کرونا در ووهان ریشه کن شده اما همچنان اجازه بازگشت به ما نمی دهند و کلاس ها آنلاین برگزار می گردد. هرگز روزهای شیوع کرونا در ووهان را فراموش نمی کنم. هر روز تعداد مبتلایان و کشته ها زیادتر می شد اما این ویروس حتی اسم هم نداشت. یکی از آزمایشگاه های ملی چین، در دانشگاه ووهان است یعنی همان جایی که من تحصیل می کنم. روزهای اول این موضوع مطرح بود که کرونا از این آزمایشگاه به بیرون درز پیدا نموده اما بعدها مشخص شد کووید 19 نمی تواند دست ساز باشد. از همان روزهای اول دولت توصیه کرد همه ماسک بزنند و خیلی از مردم شهر هم همراهی کردند. با آغاز همه گیری و جدی شدن موضوع، دولت دستور قرنطینه داد. همه مشاغل و مدارس و دانشگاه ها تعطیل شدند و فقط فروشگاه های عظیم مواد غذایی بازماندند. مردم هم واقعاً رعایت می کردند و کسی از خانه خارج نمی شد. ووهان شهر ارواح شده بود و پرنده در خیابان پر نمی زد. روزهای اول شایع شده بود خارجی ها کرونا نمی گیرند و ژن آنها آنتی ویروس دارد. خیال مان راحت بود اما وقتی یک گروه پاکستانی به کشورشان برگشتند و مشخص شد مبتلا هستند نگران شدیم. دولت منتظر واکسن نماند و کوشش کرد با همکاری مردم از انتشار این ویروس و رسیدن آن به گوانجو و پکن جلوگیری کند. در چین مردم به دولت اعتماد بالایی دارند و با همه وجود همکاری می نمایند. بعد، از همه 11 میلیون نفر ساکن این شهر تست گرفتند و کسانی که مبتلا بودند قرنطینه شدند. همان روزها من و چند نفر دیگر با یاری سفارت ایران بسته های مواد غذایی را به دانشجویان ایرانی می رساندیم. تا اینکه بالاخره با کوشش سفارت توانستیم برگردیم.

محمد از حال و هوای این روزهای شهر ووهان و زندگی عادی مردم می گوید: بعد از سه ماه کم کم شرایط به حالت قبل برگشت. البته دولت اجازه فعالیت تعداد کمی از مشاغل را می داد و اگر در هر محله ای کسی مبتلا می شد کل محله را قرنطینه می کرد. الان بعد از چند ماه، زندگی به روال عادی برگشته و مردم بدون ترس و نگرانی از کرونا زندگی می نمایند و جشن و دورهمی می گیرند. با وجود این هنوز هم ماسک می زنند و در بعضی از فروشگاه ها دمای بدن هم کنترل می گردد. باور کنید می گردد بدون واکسن و با رعایت سفت و سخت پروتکل های بهداشتی کرونا را کنترل کرد. واکسنی هم که چین فراوری نموده شباهت زیادی به واکسن ایران دارد و از نوع ویروس ضعیف شده است. دولت چین سعی می نماید وجهه بین المللی خود را که بشدت آسیب دیده درست کند. برای همین نگاه تجاری به واکسن کرونا ندارد.

هواپیما پشت هواپیما با پرچم کشورهای مختلف در باند فرودگاه ووهان به زمین می نشیند تا اتباع کشورشان را برگردانند. آن روزها خیلی از مردم جهان تصور می کردند این ویروس فقط در چین می ماند و برای درامان ماندن باید هرچه سریعتر از این کشور خارج شد. کرونا بدون پاسپورت و ویزا به تمامی کشورها سفر کرد.

سعید عزیزی استاد روابط بین الملل دانشگاه نیجیانگ شهر ووهان یکی از کسانی است که روزهای ترس و وحشت این شهر را از نزدیک لمس نموده است. او می گوید این روزها که زندگی در این شهر به حالت عادی برگشته باید بپذیریم هیچ کشوری مثل چین نمی توانست با قرنطینه سخت ویروس کرونا را مهار کند. او سال 2012 به ووهان رفته و مدرس دانشگاه است: سال گذشته همین روزها از تلویزیون چین فیلم هایی از ضدعفونی کردن معابر پخش می شد و گوینده اخبار اعلام می کرد یک ویروس ناشناخته منتشر شده و مردم تا جایی که می توانند غذاهای دریایی نخورند و ماسک بزنند. با آغاز سال جدید میلادی 2020 شرایط بدتر شد و قبل از سال نو چینی اعلام کردند این ویروس از انسان به انسان سرایت می نماید و همه شهر به مدت 73روز قرنطینه شد. مردم ووهان عمدتاً در برج های مسکونی زندگی می نمایند و کسی اجازه خروج از هیچ کدام از این برج ها را نداشت. درهای ساختمان ها بسته شد و مردم همه در خانه ماندند. اهالی ووهان واقعاً رعایت کردند و با همکاری و مدیریت توانستند بحران را مهار نمایند. از همه مردم تست می گرفتند و من هم دوبار تست دادم. بعد از خاتمه قرنطینه اگر می خواستیم به فروشگاهی برویم باید پاسپورت نشان می دادیم و کد سلامت روی در فروشگاه را اسکن می کردیم و مجوز ورود می گرفتیم، اما بعد از یکسال زندگی به روال عادی برگشت ولی با وجود این مردم هنوز ماسک می زنند و مکان های ورزشی و تالارها و سالن های سینما فعال هستند. اتباع دیگر کشورها در صورت ورود به چین دو هفته قرنطینه می شوند و بعد از آن می توانند وارد کشور شوند. چینی هایی که بخواهند از کشور خارج شوند هم واکسن کرونا ساخت کشورشان را تزریق می نمایند.

او به سیستم زندگی در ووهان اشاره می نماید و می گوید وقتی درخواستی از سوی دولت اعلام می گردد همه مردم اجرا می نمایند و کمتر کسی مخالفت می نماید: با وجود ریشه کن شدن کرونا اگر باز هم کسی مبتلا گردد بلافاصله ساختمانی را که فرد بیمار در آن زندگی می نماید قرنطینه می نمایند و از همه آزمایش می گیرند. مردم ووهان معتقدند تجربه کادر پزشکی و دولت در برابر این بیماری بالا رفته و جای نگرانی نیست و باید از زندگی لذت برد. در نبود واکسن تنها کاری که می شد انجام داد قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی بود و هنوز هم مردم ووهان با وجود اینکه زندگی به شرایط عادی برگشته این موارد را رعایت می نمایند. شب سال نو اینجا جشن برپا بود و خیلی از مردم در خیابان ها شادی می کردند و فروشگاه های عظیم هم تا صبح باز بود.

در کشور چین تعطیلی معنی ندارد و مردم حتماً باید سرکار بروند و درآمد داشته باشند. حتی اگر یک روز کارخانه یا دانشگاه تعطیل گردد حتماً یک روز جایگزین برایش مشخص می نمایند. همایون، مهندس شبکه و ساکن شهر ووهان می گوید وقتی دولت دستور قرنطینه سراسری داد متوجه شدیم که با یک ویروس کشنده روبه رو هستیم: خیلی ها آرزو داشتند یک روز بدون ماسک به خیابان بروند و از هوای آزاد لذت ببرند. اینجا بعد از یک سال با همکاری مردم این آرزو محقق شد. حالا می توانی بدون ماسک و دستکش بیرون بروی و با خیال راحت خرید کنی. اما با وجود این خیلی از مردم هنوز ماسک می زنند. درواقع ماسک زدن جزئی از زندگی مردم شده است.

الان شرکت های عظیم هر دوماه یک بار از همه کارمندان تست کرونا می گیرند و اگر کسی بخواهد از کشور خارج گردد واکسن کرونا می زند ولی برای همه مردم اجباری نیست. حقیقتاً چیزی که من اینجا دیدم متحد شدن مردم با حکومت مرکزی برای ریشه کن کردن کرونا بود.