عجیب اما واقعی؛ کمین کردن موتورسوار ها برای آزار و اذیت دوچرخه سواران! - تیم علمی

گل یاس خدا بنده لو از بانوان دوچرخه سوار فعال است که کوشش نموده فرهنگ استفاده از دوچرخه را ترویج دهد. او در خصوص اتفاقاتی که در این سال ها با آن ها روبرو شده است اعلام کرد: 13 سال است که حتی برای تردد در سطح شهر هم از دوچرخه استفاده می کنم و در این سال ها اتفاقات مختلفی را تجربه نموده ام. بار ها به من متلک های رکیک گفته اند و حتی آب دهان خود را به سمتم پرتاب نموده اند. البته این اتفاق تنها برای خانم ها نیست و خیلی از دوچرخه سواران مرد نیز این متلک های رکیک را شنیده اند و با زنجیر یا وسایل دیگر کتک خورده اند. پرتاب آشغال و گوجه فرنگی که دیگر همواره است!

خدابنده لو ادامه داد: یک مرتبه پشت چراغ قرمز، یک موتور سوار هنگام سبز شدن چراغ چنان با دست من را زد که جای پنج انگشت او روی بدنم ماند و کبود شده بود. نکته جالب این است که دوچرخه سوار ها همواره جهت مشخصی برای تمرین دارند و یکی از این جهت ها اتوبان ارتش به سمت گردنه قوچک است که همواره تعدادی موتور سوار آنجا کمین نموده اند تا دوچرخه سواران را اذیت نمایند. رانندگان خودرو ها نیز به شکل دیگر اذیت می نمایند و آینه و بدنه ماشین خود را کاملا به دوچرخه می چسبانند. سال گذشته در اتوبان مدرس یک خودرو از پشت دوچرخه من را هل داد در این شرایط حتی اگر سرعت دوچرخه هم پایین باشد، اما باز هم دوچرخه به پرواز در می آید. در اثر این اتفاق من حدود 20 تا 30 متر در اتوبان پرتاب شدم و زانویم شکافته شد که هنوز بعد از یک سال مشکل دارد. وسایل من نیز در زمین پخش شد و خسارت زیادی دیدم، اما حتی یک راننده هم به من یاری نکرد.

او در خصوص ترسی که دوچرخه سواران از این قبیل اتفاقات دارند نیز گفت: تا مدت ها ترس تکرار این اتفاق همراه دوچرخه سوار می ماند. برای خود من به گونه ای شده که یک موتور سوار می بینم یا حس می کنم یک خودرو پشت سر من قرارداد از دوچرخه پیاده می شوم و دوچرخه به دست کنار می روم. حتی به واسطه این مسائل کلاس کیک بوکسینگ رفتم و تا حدودی به دفاع شخصی هم تسلط دارم و یک چوب کوچک به دوچرخه ام بسته ام، چون با دوچرخه سفر هم می روم در مواقع بحرانی بتوانم از خودم دفاع کنم.

بانوی دوچرخه سوار در خصوص اینکه خانواده چقدر از این آزار و اذیت ها آگاه می شوند، توضیح داد: تا مدت ها کسی در خانواده با خبر نمی گردد و حتی بعد از اینکه در اتوبان زمین خوردم و زانویم شکافته شد سه ماه بعد از آن خانواده متوجه شد بر اثر چه اتفاقی چنین مسئله ای برای من پیش آمده است، چون هم اذیت می شوند و هم ممکن است دوچرخه را نابود نمایند!

او اضافه کرد: به نظرم رانندگان قبل از اینکه بخواهند برای یک لحظه خندیدن، دوچرخه سوار را اذیت نمایند به این فکر کند که ممکن است چه بحرانی را رقم بزنند و در این شرایط مالی چقدر خسارت به دوچرخه سواران می زنند. همچنین برای آن ها و خانواده هایشان جنگ اعصاب به وجود بیاورند. به این فکر نمایند چرا بخاطر یک شوخی باید مجبور به پرداخت خسارت از جیب و حتی مرگ یک انسان شوند. مدتی پیش یک راننده بر روی سر یک دوچرخه سوار آشغال ریخت و همین مسئله به کتک کاری بین دو طرف منجر شد. دوچرخه سوار گفته بود که اطلاع داری ضربان قلب من روی دوچرخه چقدر بالا است و توقف ناگهانی می تواند باعث سکته قلبی گردد که راننده گفته بود اطلاعی ندارد. ما سال ها داریم تمام مسائل را به جان می خریم و مقاومت نموده ایم تا فرهنگ دوچرخه سواری جا بیفتد و خیلی هم بهتر شده است. امیدوارم مردم هم بیشتر مراعات نمایند و با شوخی و ترساندن های نابجا شرایط بحرانی را رقم نزنند.