پشت پرده تورهای طبیعت گردی اینستاگرامی

به گزارش تیم علمی، یک راهنمای تور گفت: امروزه متولیان حوزه گردشگری افزایش یافته و در واقع سازمان میراث فرهنگی سهم کوچکی در این حوزه دارد.

پشت پرده تورهای طبیعت گردی اینستاگرامی

میلاد زراعتکار در خصوص شرایط تورهای طبیعت گردی بیان نمود: واقعیت این است که تورهای طبیعت گردی اکنون وضعیت نابسامانی دارد. لیدرهایی که آموزش دیده اند، مدرک دارند و تحت نظر سازمان میراث فرهنگی هستند مدت هاست که کمتر تور می برند زیرا گروه های غیرمجاز زیادی در حال فعالیتند و مدام تور می برند.

بسیاری از کانال های تلگرامی و شبکه های اینستاگرامی مدام تورهای غیرمجاز را تبلیغ را می کنند و در واقعیت نه جلوی این اتفاق گرفته می شود و نه ظاهراً کسی می خواهد که جلوی این اتفاق گرفته شود.

سال های گذشته نیز پیگیری های زیادی در این زمینه داشتیم که بتوانیم به نتیجه ای بیرسیم، یک معبر قانونی برای این ماجرا پیدا کنیم و این تورهای غیرمجاز را کنترل کنیم اما به نتیجه مطلوبی نرسیدیم و این کار بدون سرانجام باقی ماند.

اکنون شرایط به گونه ای است که بسیاری از راهنمایان گردشگری ما که کارت سازمان میراث فرهنگی را دارند عملاً خانه نشین شده اند و کار نمی کنند به دلیل اینکه ما اگر بخواهیم فعالیت کنیم باید از طریق آژانس گردشگری و به صورت قانونی فعالیت کنیم، آژانس گردشگری هزینه تبلیغات، اجاره و... دارد، در نتیجه هزینه ها بالا می رود و قیمت تورها نیز مقداری بالا می رود.

اکنون تورهای غیرمجاز، با کیفیت و خدمات نازل و قیمت بسیار پایین تر در حال ارائه تور هستند، از آنجایی که مردم هم نیاز دارند که از این فضا استفاده کنند و معیشت فعلی مردم جامعه به صورتی نیست که بخواهند مبالغ بالا بپردازند استقبال از این تورها بیشتر شده و باعث بیکاری بسیاری از همکاران شده است.

برخی از همکاران مانند بنده که تجربه و سابقه بیشتری در این حوزه داریم و شناخته شده تر هستیم، به این واسطه بیکار نمی مانیم و خیلی وقت ها تورها را به همکاران ارجاع می دهیم اما در واقع عزیزانی که تازه کارت گرفته اند و کم سابقه تر هستند خانه نشین شده اند.

زراعتکار در خصوص نظارت های اجرا شده در این حوزه اظهار کرد: نظارت را در کلام همه جا داریم؛ اما نظارت واقعی نیازمند این است که چندین دستگاه پشت یکدیگر قرار بگیرند تا به نتیجه مطلوب برسیم. سازمان میراث فرهنگی یک سازمان زیر مجموعه دولت است، قوه قهریه ای پشتش نیست و قدرت آنچنانی ندارد.

بسیاری از افراد می گویند سازمان میراث فرهنگی قوی است اما در واقع این سازمان صرفاً مجری دستورات است. هنگامی که از طریق سازمان میراث فرهنگی این موضوع را پیگیری کردیم، معاونت گردشگری اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی بسیار همکاری کردند اما دستگاه های دیگر همکاری لازم را نداشتند. در استان های دیگر این همکاری بیشتر است.

درخواست کردیم که در روزهای تعطیل، چند راهنمای گردشگری را به اتفاق یک نیروی اماکن یا انتظامی در مبادی خروجی شهر مستقر کنند تا بتوانیم جلوی تورهایی که مجوز آژانس گردشگری یا راهنمای گردشگری ندارند را بگیریم اما در واقع آن دستگاه هایی که قوه قهریه پشت آنان است، زور دارند و توانشان اجازه برخورد می دهد، آن چنان که ما انتظار داشتیم حمایت نکردند.

زمانی که تورهای گردشگری به صورت غیرمجاز اجرا می شود، راهنمای گردشگری و مجموعه برگزار کننده به هیچ جا وابستگی ندارند. اگر من بخواهم از طریق آژانس گردشگری این تور را برگزار کنم مجوز آژانس گردشگری پشت سر من است و خود آژانس گردشگری بسیاری از محدودیت قانونی، عرفی و شرعی کشور را رعایت می کند.

از طرفی به دلیل این که خود راهنمای گردشگری در سازمان میراث فرهنگی استعلام می شود و با توجه به حساسیت کاری شان باید به دستگاه های اطلاعاتی پاسخگو باشند، آن ها نیز جوانب احتیاط را رعایت می کنند اما تورهایی که به صورت غیرمجاز در حال برگزاری هستند، با توجه به این که خیلی به مکانی وابستگی ندارند و ملزم به رعایت این قوانین نیستند، همه کار می کنند و در نهایت اگر اتفاقی برای تور بیفتد، حادثه ای پیش بیاید، تخلف اخلاقی و... اتفاق بیفتد، کسی پاسخگو نیست.

این موارد بسیار زیاد در این تورها دیده می شود بنابراین مسافر نیز ناراضی است اما مسافر فقط مجری توری که غیرمجاز تور گردشگری می برد را عوض می کند و نهایتاً فقط دیگر با آن مجری تور نمی فرستند.

با این شرایط فضای کاری برای راهنمایان گردشگری و به خصوص آژانس های گردشگری سخت شده است، به خاطر این که هزینه های هنگفتی را پرداخت می کنند.

در استان های دیگر همین طرح پیاده شد؛ در تهران، اصفهان و فارس در مبادی خروجی شهر گروه هایی در روزهای تعطیل مستقر می شدند و مدارک هر اتوبوسی که به عنوان تور گردشگری از شهر خارج می شود را چک می کردند، اگر تور گردشگری مدارک نداشت، بازگردانده می شد و با او برخورد قانونی می شد اما این اتفاق در مشهد که اتفاقاً حساسیت ها بالاتر است، نیفتاده است.

اطلاع رسانی در حوزه اداره کل میراث فرهنگی آن گونه که باید نبوده است. بخشی از تلخی قصه از جانب مسافر است؛ بسیاری از مسافرین هنوز شأن خود را به صورت کامل نمی شناسند و عملاً نمی دانند که چه خدماتی را از یک تور گردشگری می توانند انتظار داشته باشند.

ما مدت ها دوره گذراندیم، تجربه داریم، علاقه شخصی پشت این فعالیت است، رشته تحصیلی ما بوده و مطالعات روزمره در این حوزه داریم؛ اما راهنمایان گردشگری غیرمجاز چون این موارد را ندارند، مجبور می شوند به نوعی شوآف روآوردند و بسیاری از اوقات مسافرین از ما نیز انتظار چنین کارهایی را دارند؛ نگاه حتی به جامعه لیدر همین شده است و این اتفاق در حال رخ دادن است.

آژانس های گردشگری واقعاً نمی توانند در این شرایط دوام آورند. آژانس گردشگری هزینه های زیادی را پرداخت می کند و وقتی می بیند در این مسئله نمی تواند رقابت کند چون شرایط رقابت یک طرفه و سخت است، نسبت به برگزاری تورهای این چنینی بی رغبت می شود.

این راهنمای گردشگری در خصوص میزان استفاده از ظرفیت بخش گردشگری استان گفت: آمار دقیقی وجود ندارد اما فکر می کنم تنها از 30 درصد جاذبه های گردشگری استان استفاده شده است و سایر موارد برای بسیاری از مردم شناخته شده نیست.

اگر از مردم مشهد بپرسید که آرامگاه نادریه رفته اند جواب بسیاری از آنان منفی است، حتی در حوزه طبیعت گردی، شاید فقط عده ای از مردم به طبیعت اطراف مشهد مانند روستای آل و... رفته باشند. مکان های بکر بسیار زیادی داریم. برخی از مکان ها هست که به قدری رفت و آمد شده و طبیعت آن مکان دستکاری شده است که نمی توان خیلی روی آن سرمایه گذاری کرد و برای بازگشت این طبیعت به حالت اول باید چندین سال صبر کنیم.

در زمینه گردشگری، شهرداری و سازمان همیاری شهرداری مستقیم متولی هستند، سازمان گردشگری به نوعی متولی است، سازمان ورزش و جوانان در این حوزه مدعی است و گردشگری مانند بچه یتیمی شده که ارث بزرگی به او رسیده و هر کسی که از راه می سد می خواهد بخشی را از او بگیرد. اکنون خود ما نمی دانیم به کجا باید پاسخگو باشیم. شهرداری به صورت کاملاً مستقل راهنمای تور آموزش می دهد، استانداری، فنی حرفه ای و سازمان ورزش و جوانان نیز به همین صورت و مشاهده می کنید سازمان میراث فرهنگی و اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی تقریباً سهم کوچکی از گردشگری دارد.

این یک ضرب المثل قدیمی است که دو شکارچی که دنبال خرگوش بدوند در آخر هیچ کدام به خرگوش نمیرسند و آشپز که دو تا شود آش یا شور می شود یا بی نمک اکنون این اتفاق در سیستم گردشگری ما می افتد و کاری نیز نمی توان کرد. اکنون آستان قدس نیز به این ماجرا اضافه شده و جدای از همه قضایا سیستم گردشگری خود را دارد، آموزش و پرورش نیز به همین صورت. هر یک از نهادها به صورت مستقل در حال برگزاری تورهای گردشگری هستند.

سازمان میراث فرهنگی، آژانس های گردشگری و راهنمایان گردشگری یا باید در خدمت این افراد باشند یعنی با شرایط خاص آن ها همکاری کنند یا این که آن ها خودشان افراد دیگری را انتخاب می کنند و با این افراد کار می کنند. شرایطی که این افراد دارند دستمزدهای بسیار پایین و شرایط خاصی است. اصولاً از لحاظ قانونی راهنمایان گردشگری باید مدرک بالای لیسانس داشته باشند، اکنون در استان خراسان حداقل مدرک لیسانس است و دکترای رشته های مختلف و فوق لیسانس زیاد داریم، اما از افرادی استفاده می شود که سواد و تجربه کمتری دارند و با قیمت کمتر راضی می شوند.

در این بازار، راهنمای گردشگری وقتی بیکار می ماند به قیمت های پایین تر و قیمت هایی که واقعاً خارج از عرف است تن می دهد. راهنمای گردشگری ما به روزی 80 یا 90 هزار تومان راضی می شود؛ به خاطر این که بیکار نباشد و این واقعاً فاجعه است، زیرا یک راهنمای گردشگری در تمام طول ماه تور ندارد و نهایتاً می تواند 15 روز ماه را تور ببرد.

درآمد یک راهنمای گردشگری از کف درآمد یک کارگر ساده هم پایین تر می رود. با توجه به مدرک تحصیلی ای که راهنمایان گردشگری دارند و این که باید به حداقل یک زبان خارجی مسلط باشند و سال ها وقت صرف کردند، درآمدهای بسیار پایینی دارند، لذا افرادی که متخصص هستند کم کم از این رشته خداحافظی می کنند.

منبع: دنیای سفر
انتشار: 23 مهر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: sctm.ir شناسه مطلب: 434

به "پشت پرده تورهای طبیعت گردی اینستاگرامی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پشت پرده تورهای طبیعت گردی اینستاگرامی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید