چرا پیروز ترین مدیران و رهبران روی به دست آوردن احترام، بیشتر از کسب علاقه، تمرکز می نمایند؟

به گزارش تیم علمی، هیچ اشکالی ندارد که بخواهید در محل کار مورد علاقه باشید. به گفته تیم سندرز، نویسنده کتاب The Likeability Factor: چگونه می توان L-Factor خود را تقویت کرد و به آرزو های زندگی خود رسید، وقتی همکاران و کارفرمایانی شما را دوست دارند، شانس بیشتری برای ارتقاء دارید و پروژه های ویژه ای به شما پیشنهاد می گردد.

چرا پیروز ترین مدیران و رهبران روی به دست آوردن احترام، بیشتر از کسب علاقه، تمرکز می نمایند؟

اما آیا محبوب بودن ، جنبه منفی یا بهایی هم دارد؟

ما خیلی وقت ها تصور می کنیم که هر آدمی که به وسیله بیشتر اطرافیان دوست داشته می گردد، احترام آنها را هم دارد. در صورتی که دوست داشته شدن و احترام دو چیز جدا هستند.

شما می توانید خیلی سریع کارهایی بکنید که علاقه دیگران را برانگیزید، اینها معمولا کارهایی بسیار زودگذر هستند. چیزهایی مانند چشم پوشیدن از خطاها، جریمه نکردن دیگران برای تخطی از برنامه های محول شده و آسان گرفتن به آنها، شوخی بیش از حد، کارهای سبک و جلف کردن.

در این صورت معمولا همه می گویند که دوستتان دارند، اما اینکه احترام هم داشته باشید، چیز جدایی است!

به گفته استادی به نام کامرون اندرسون از دانشکده تجارت هاس در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، شادی کلی در زندگی به اندازه احترامی که اطرافیان به شما می گذارند، ارتباط دارد.

کسانی که می خواهند (و اغلب احتیاج دارند) دوست داشته شدن سطحی را برانگیزند، اغلب:

  • در پی توجه و تأیید مثبت هستند
  • به جای گرفتن بازخورد مستقیم، به شایعات توجه می نمایند
  • سعی می نمایند همه را راضی نمایند
  • قول هایی می دهند که نمی توانند به آن عمل نمایند
  • نظرات و نقدها را در فکر خود مدفون می نمایند و از بیم کم کردن محبوبیت، ابراز نمی نمایند
  • مرتب از اطرافیان تعریف و تمجید می نمایند
  • دوستان سوگلی برای خودشان دست و پا می نمایند اما تظاهر می نمایند که بین مردم فرق نمی گذارند.
  • از اطلاعات به اسم اهرم استفاده می نمایند و به تناسب ،جریان آن را قطع می نمایند یا مسیرش را بیش از حد باز می گذارند.
  • به افراد وظایفی محول می نمایند که از آن ها لذت می برند نه وظایفی که آنها را به چالش بکشند
  • بیشتر بر احساسات مردم تمرکز می نمایند تا رسیدن به نتیجه

اما مدیران و رهبرانی که دوست دارم محترم بمانند و بر احترام دیگران نسبت به خود بیفزایند، کارهای متفاوتی می نمایند:

  • حقیقت را می گویند، حتی اگر تلخ باشد.
  • وقتی تصمیم سختی می گیرند، در خصوص چرایی اتخاذ آن شرح می دهند
  • ماهیت مشکل را حتی اگر قادر به تعدیل آن نباشند، می شناسند
  • در مواقع ضروری نه می گویند
  • فکر باز و انتخاب قاطع دارند
  • به جا اعتبار به دیگران می دهند و به موقع اعتبار می گیرند
  • احساس ناامیدی، سرخوردگی، ناراحتی و خشم را در خود و دیگران تحمل می نمایند
  • مردم را نسبت به نتایجشان مسئول می دانند
  • در تنظیم قوانین و انتظارات منسجم و منصف هستند
  • برای خود و دیگران محدودیت قائل می شوند و به آن احترام می گذارند
  • بازخورد منفی را مستقیم و به موقع ارائه می دهند
  • مرتباً بازخورد می خواهند و سپس متناسب با آن عمل می نمایند
  • وقتی اشتباه می نمایند عذرخواهی می نمایند و سپس ادامه می دهند
  • مطابق توقع و مدلی که دیگران انتظار دارند، رفتار نمی نمایند.

برای مدیرانی که می خواهند در حرفه خود رشد نمایند، دوست داشته شدن خوب است، اما داشتن احترام یک الزام است.

همانطور که مارگارت تاچر یک بار گفت:

اگر شما فقط در پی دوست داشته شدن باشید، آماده خواهید بود که در هر زمان در خصوص هر چیزی مصالحه کنید و به هیچ نتیجه ای نخواهید رسید.

منبع

منبع: یک پزشک
انتشار: 20 مهر 1400 بروزرسانی: 20 مهر 1400 گردآورنده: sctm.ir شناسه مطلب: 1872

به "چرا پیروز ترین مدیران و رهبران روی به دست آوردن احترام، بیشتر از کسب علاقه، تمرکز می نمایند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا پیروز ترین مدیران و رهبران روی به دست آوردن احترام، بیشتر از کسب علاقه، تمرکز می نمایند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید