ابداع روشی خطرناک اما موثر برای درمان ام اس - تیم علمی

این محققان 24 بیمار بین 18 تا 50 سال را در سه بیمارستان در کانادا مورد مطالعه قرار دادند. این روش درمانی در 23 بیمار به مقدار چشمگیری جلوی پیشرفت بیماری ام اس را گرفت، اما در یک مورد، یکی از بیماران جانش را از دست داد. یکی از سخنگویان انجمن ام اس می گوید این روش درمانی نویدبخش است، اما خطرات مهمی هم به همراه دارد.

این بیماری باعث می گردد که دستگاه ایمنی به رشته های عصبی مغز و طناب نخاعی حمله کند. بیشتر بیماران در دهه 20 و 30 زندگی شان به این بیماری مبتلا می شوند.

یکی از روش های درمانی ام اس این است که سیستم ایمنی با شیمی درمانی سرکوب شده و سپس سلول های بنیادی به بدن بیمار تزریق گردد. اما در این مطالعه ، محققان کانادایی یک قدم فراتر رفته و به جای تضعیف دستگاه ایمنی آن را به طور کامل از بین بردند.

وقتی سلول بنیادی وارد بدن بیمار می گردد، دستگاه ایمنی دوباره از نو در بدن ساخته می گردد. این سلول های بنیادی از خون خود بیمار برداشت می شوند. چون این سلول ها در مرحله اولیه هستند، هنوز نقص هایی را که منجر به بیماری ام اس می گردد، ندارند.

نویسندگان این مقاله پژوهشی می گویند پس از 13 سال، در میان کسانی که زنده ماندند هیچ اثری از پسرفت و فعالیت مجدد بیماری مشاهده نکردند.

تمام بیمارانی که در این آزمایش شرکت کردند، قبلا دوره های درمانی لازم برای تضعیف سیستم ایمنی را سپری نموده بودند. اما این روش درمانی کافی نبود و نمی توانست ام اس را کنترل کند. نویسندگان این مقاله می گویند یکی از بیماران بر اثر تاثیرات شدید شیمی درمانی جان ش را از دست داد.

مارک فریدمن، نویسنده اصلی این مقاله پژوهشی اعتراف کرد که تحقیقات شان محدودیت هایی دارد از جمله اینکه در مقیاس کوچکی اجرا شده و تعداد سوژه های مورد مطالعه کم بود. علاوه بر این، هیچ گروه دیگری برای مقایسه با کسانی که درمان شدند، وجود نداشت. او گفت: برای تایید این نتایج باید آزمایش های کلینیکی بزرگ تری انجام گردد.

دکتر اِما گری، سرپرست آزمایش های کلینیکی انجمن ام اس می گوید: کاشت سلول های بنیادی در بدن برای بسیاری از افراد مبتلا به ام اس امیدوارنماینده است و تحقیقاتی که در این زمینه انجام می گردد، به سرعت تکامل پیدا می نمایند.

بیشتر دانشمندان متخصص در این زمینه هم عقیده هستند که این روش درمانی واقعا موثر و تکان دهنده است، اما به خطرات آن هم کاملا مطلع هستند. البته با اینکه در دراز مدت اثری از بیماری در بیماران دیده نشده، اما باید به این نکته توجه کنیم که این مطالعه در مراحل اولیه واقع شده است و باید تحقیقات بیشتر و گسترده تری در این زمینه انجام گردد.

منبع: New Scientist