گمشدگان کرونا؛ کشتی های کروزی که راه خانه را گم نموده اند!
به گزارش تیم علمی، به دنبال شیوع کروناویروس جدید در دنیا، یکی از مکان هایی که به شدت تحت تأثیر نهاده شد، کشتی های مسافربری موسوم به کروز بود که در همان ابتدا، بعضی از آن ها را گرفتار شیوع ویروس کرد. از آن موقع بسیاری از کشور ها سفر های این کشتی ها را به طور موقت ممنوع کردند. در ادامه گه گاه خبر هایی مبنی بر توقف و تخلیه آخرین کشتی کروز، از سوی بعضی مقامات رسمی منتشر شد که به نظر می رسد به دور از واقعیت باشد. خبرگزارس سی ان ان آمریکا، طی گزارشی به آنالیز این موضوع پرداخته است که آیا واقعاً تمام کشتی های کروز دنیا متوقف و تخلیه شده اند یا خیر؟ و اگر تخلیه نشده اند علت این امر چیست؟
جهت دریافت خدمات پتینه نقاشی ساختمان با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.
بیشتر کشتی های مسافری و تفریحی موسوم به کروز، به علت شیوع کروناویروس در حال بازگشت به خانه هستند و یا حتی به خانه نیز رسیده اند. کشتی های عظیمی که زمانی مسافران را در سفر هایی طولانی، از بندری به بندر دیگر می بردند و تجربه یک زندگی هیجان انگیز بر روی دریا را به آن ها می دهند. اما برای خدمه هایی که در این کشتی های غول پیکر کار می نمایند و همچنین مسافران آن، چه کابوسی می تواند بدتر از شیوع کروناویروس در اقیانوس ها باشد؟
برای بسیاری از کسانی که در صنعت کروز کار می نمایند، کابوس حضور در کشتی که در آن افراد مبتلا به کروناویروس حضور دارند، هنوز بدون هیچ چشم انداز روشنی ادامه دارد. در واقع قرنطینه در چنین کشتی هایی، سرنوشت مسافرانی است که مجبورند گاه حتی در فاصله چند قدمی ساحل، شرایط سختی را بدون پیاده شدن از کشتی تحمل نمایند. ماشان شاون مورتون که برای کشتی کروز Princess کار می نماید، می گوید: صادقانه امیدوارم که ما را در اینجا از یاد نبرند. به نظر می رسد کسی اهمیتی نمی دهد که چه اتفاقی اینجا برای ما می افتد.
به گفته گارد ساحلی ایالات متحده، تا تاریخ 5 ماه می، بیش از 57000 سرنشین در 74 کشتی مسافرتی کروز، در بنادر آمریکا، باهاما و کارائیب حضور داشتند. صد ها نفر دیگر نیز در کشتی های دیگر و اقیانوس های جهان گیر افتاده اند. اما در این میان کارکنان بعضی از این کشتی ها که بدون مسافر هستند و دوران قرنطینه را نیز طی نموده اند، هنوز جای شگفتی است که چرا به آن ها اجازه پیاده شدن از کشتی را نمی دهند.
در آب های آمریکا، کشتی های کروز موظف به تبعیت از مقررات وضع شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) شده اند. خط رسمی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا این است که خدمه کشتی فقط در حالتی مجاز به ترک کشتی یا جابجایی کشتی هستند که وسیله نقلیه شخصی یا پرواز چارتر ویژه داشته باشند. در واقع خدمه کشتی های کروزی که مبتلا به Covid-19 نیستند، تنها به صورت موردی و با تأیید قبلی CDC قادر به حرکت و مسافرت به وسیله حمل و نقل هوایی هستند. همچنین خط مسافرتی دریایی نیز باید تأییدیه ای را مبنی بر اثبات نبود هیچگونه مورد ابتلا به COVID-19 در کشتی، ارائه کند.
تا آخر هفته گذشته، عواقب حقوقی نقض این مقررات، به گفته بعضی خدمه این کشتی ها موجب به تعویق افتادن صدور اجازه خروج آن ها از سوی خطوط کروز شده است. روز یکشنبه، Royal Caribbean و برند های آن از جمله Celebrity Cruise Line، با مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها آمریکا برای پیاده کردن خدمه به توافق رسیدند و به کارمندان اعلام کردند تا بگویند که دستورالعمل ها را رعایت می نمایند و از شرایط آن ها پیروی می نمایند.
لیزا لوتوف-پرلو، مدیرعامل Celebrity Cruises، در این باره به کارکنان و خدمه کشتی های کروز خود می نویسد: CDC از من و دیگر مدیران خطوط کروز خواسته است که نامه ای را به امضا برسانیم که بر اساس آن باید تعداد افرادی را که مجوز خروج از کشتی را می گیرند کم کنیم و همچنین متعهد شویم که مسئولیت اقدامات پس از خروج از کشتی را نیز بپذیریم. وی در این نامه که به روئیت CNN نیز رسیده است، می افزاید: من هر کاری که بتوانم انجام می دهم تا شما را به خانه برسانم و برای همین تصمیم گرفتم تا این نامه را امضا کنم.
لیزا لوتوف-پرلو، مدیرعامل Celebrity Cruises
خطوط کروز دیگر نیز ممکن است از این قاعده پیروی نمایند و این تعهدنامه را امضا نمایند، اما ترکیبی از مشکلاتی که کشتی های کروز مسافرتی را در برگرفته، جزئیات و پیغامد های سیاست های CDC، عدم وجود پرواز های تجاری، ممنوعیت های گسترده سفر و غیره، به معنای این است که بسیاری از خدمه کماکان گرفتار خواهند ماند.
نزدیک، اما دور
الکس آدکینز آمریکایی، تکنسین ارشد یک کشتی کروز رویال کارائیب، از اواسط ماه مارس که مسافران کشتی را در میامی پیاده کردند، در دریا منتظر است. وی می گوید: از آن زمان، ما هیچ مسافری نداشتیم و فقط در ساحل باربادوس شناور مانده ایم. برای هفته اول، خدمه از استخر و سالن ورزش استفاده کردند و از امکانات ویژه مسافران بهره مند شدند. اما ادکینز می گوید، سپس به یک قرنطینه دو هفته ای اجباری رفتند. ادکینز به CNN می گوید که از آن زمان به خدمه کشتی گفته شده که آن ها دیگر کارمندان شاغل نیستند و از اواخر ماه آوریل، حقوقی به آن ها پرداخت نخواهد شد.
ادکینز گفت که کوشش ها برای صدور مجوز پرواز های چارتر برای بردن خدمه کشتی های کروز به خانه، به طور مکرر متوقف شده است، زیرا Royal Caribbean تازه تعهدنامه CDC را امضا نموده است، با این حال او می پذیرد که این خطوط کروز قبل از اینکه خاتمه با این شرایط توافق نمایند، در شرایط سختی قرار داشتند. ادکینز می گوید: مدیران ما به امید اینکه ما را به زودی و با اطمینان به خانه برسانند، آن تعهدنامه را امضا کردند و امیدوارم هرکسی که به خانه می رود، این فداکاری عظیمی را که صورت گرفته است را درک کند.
از نظر آدکینز و بسیاری از خدمه گرفتار در کشتی های کروز، این پیشرفت جدید به گونه ای باورنکردنی باعث تقویت روحیه آن ها شده است. وی با این حال می داند که بسیاری از کارکنان دیگر کشتی ها، هنوز باید در دستگاه های شناور باقی بمانند. انجمن بین المللی خطوط کشتی رانی کروز که بر بیشتر خطوط کروز جهان نظارت دارد، به CNN می گوید با CDC کار می نماید تا این چالش های بی سابقه را رفع کند و اعضای خدمه را در اسرع وقت به خانه های خود برگرداند. نماینده این انجمن می افزاید، این شرایط بسیار پیچیده است و روز به روز در حال تحول است.
مورتون یکی دیگر از خدمه های کشتی های کروز است که هنوز منتظر رفتن به خانه است. او می گوید که حدود پنج سال با کشتی کروز پرنسس کروز کار نموده است و چهارمین قرارداد کاری خود در این کشتی را در اوایل امسال آغاز نموده است. کشتی پرنسس از آسمان، یک کشتی غول پیکر و جذاب است که می تواند 3660 مسافر و خدمه را در خود جای دهد. قرار بود کار مورتون تا اواسط ماه اکتبر ادامه یابد، زیرا کشتی در دریای کارائیب، اقیانوس اطلس و به سمت بالتیک حرکت نموده و اروپا را طی می کرد. از آنجا که این بیماری کروناویروس در سطح جهان گسترش یافت و سفر های دریایی لغو یا بازگردانده شد، پرنسس نیز مسافران خود را در 14 مارس در میامی تخلیه کرد.
اما اعضای خدمه و از جمله مورتون، مجبور شدند در کشتی پهلو گرفته باقی بمانند و در حالی که خانه بسیار نزدیک به نظر می رسید، اکنون دورتر هر زمان دیگری بود. مورتون می گوید در ابتدا روحیه ام مثبت بود. خدمه تقریباً 20 روز را در قرنطینه بودند و عمدتاً به کابین های خود محدود شده بودند، اما می دانستند که در نهایت می توانند به خانه خود بازگردند. مورتون می گوید: هنگامی که مسافران پیاده شدند، احساس امنیت کردیم. ما هیچ نشانه ای از بیماری نداشتیم. ما شادمان شدیم که هنوز به ما دستمزد می دهند و شاغل هستیم.
اما با خاتمه این دوره، مورتون گفت که به او و همکارانش گفته شده که قراردادشان به طور رسمی به خاتمه رسیده است و از ژوئن به بعد دیگر حقوق نخواهند گرفت. مورتون می گوید: ما از اقدام که دیگر قادر به پرداخت حقوق ما نیستند، بسیار شگفت زده شدیم. مورتون هنوز هم مطمئن نیست که اوضاع در کشتی های کروز پرنسس، چگونه پیش خواهد رفت. هنگامی که قرنطینه در کشتی پرنسس به خاتمه رسید، کشتی کروز دیگر این شرکت، آغاز به جابجایی خدمه با کشتی های دیگر براساس ملیت ها کرد تا بتوانند آن ها را به طور مستقیم به خانه یا به فرودگاهی مناسب راهنمایی نمایند. این یک راه چاره برای حل مشکل تعطیلی پرواز ها در بسیاری از شهر های آمریکا و رهایی از دردسر های تعدنامه مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های آمریکا بود.
عکسی که مورتون از کشتی های متعدد کروز در نزدیکی سواحل میامی آمریکا گرفته است
زمان استرس زا
اما همه از این راه چاره شادمان نیستند. قایقرانی برای رسیدن به خانه ممکن است هفته ها طول بکشد و همچنین خطر ابتلا به بیماری در این روش نیز کم نیست. مورتون می گوید: وقتی این برنامه آغاز شد، این دقیقاً زمانی بود که تنش ها و استرس های ما افزایش پیدا کرد. این در حالی بود که این روش به هیچ وجه برای خدمه آمریکایی توجیه پذیر نبود چرا که آن ها در سواحل کشور خود لنگر انداخته بودند، ولی نمی توانستند پیاده شوند.
کشتی پرنسس یک کشتی سالم بود که هیچ موردی از Covid-19 در آن گزارش نشده است. حالا مورتون نگران این بود که او ممکن است در یکی از این جابجایی افراد در جهت های گوناگون، به جایی منتقل گردد که مسافران یا خدمه آن مبتلا بوده باشند. او می گوید: ما می خواستیم به جای رفتن به یک کشتی دیگر به خانه برویم. این بیماری به معنای واقعی کلمه ساعتی و روز به روز تغییر می نماید. ندانستن آنچه که اتفاق می افتد بسیار استرس زا است.
مورتون می گوید که در تاریخ 25 آوریل، وی به همراه سایر کارمندان آمریکایی، از کشتی کروز پرنسس (آسمان) به کشتی کروز پرنسس (زمرد) منتقل شده است، نقل و انتقالی که در دریا های بسیار مواج انجام گرفت. وی اضافه کرد: در آن زمان شدت امواج بسیار زیاد بود و من در واقع چند فیلم گرفتم تا به مادرم نشان دهم که چگونه طوفان می تواند کشتی های عظیم را تهدید کند، اما سرویس اینترنتم وسط تماس قطع شد.24 ساعت طول کشید تا مورتون توانست دوباره با مادر وحشت زده خود ارتباط برقرار کند و به او اطمینان دهد که حال او خوب است.
مورتون می گوید اخیراً شنیده است که خدمه آمریکایی کشتی های کروز به عنوان بخشی از کوشش ها برای بازگشت به خانه، دوباره باید به کشتی دیگری به نام پرنسس (مرجان) منتقل شوند که جزو اولین کشتی های کروزی بود که شاهد ابتلا به کروناویروس جدید شد. وی می گوید: در حال حاضر تنها امید ما این است که قبل از رخ دادن چنین اتفاقی، مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های آمریکا ممنوعیت های خود را لغو کند و به آمریکایی ها اجاز پیاده شدن به خاک کشور خود را بدهد.
موقعیت سخت
چایو سلدانا، یک دی جی برزیلی که در حال حاضر سوار بر کشتی Celebrity Infinity است، به سی ان ان می گوید که این کشتی در کوشش برای بازگرداندن خدمه به خانه، به دنبال افرادی است که در کشتی های کروز در باهاما گرفتار شده اند، می رود. سلدانا و نامزدش جسیکا فارلان، می گویند انتظار طولانی آن ها در دریا بیشتر ناامیدنماینده بوده است، زیرا به آن ها اجازه داده شده که در 14 مارس در میامی سوار بر کشتی شوند و این درست یک روز بعد از صدور بیانیه دولت آمریکا مبنی بر تعلیق سفر ها بوده است.
در 23 مارس، مدیریت کشتی Celebrity Infinity به خدمه خبر داد کسانی که از 9 تا 14 مارس به این کشتی سوار شده بودند، می توانند در معرض Covid-19 قرار بگیرند. در همین مدت تست کروناویروس یکی از اعضای خدمه کشتی، مثبت اعلام شد. تا 28 مارس، همه در کابین های خود قرنطینه شدند و سلدانا می گوید: ما به یک کابین با شرایط بهداشتی بسیار بد منتقل شدیم، اما بعد به یک کابین مناسب تر منتقل شدیم هرچند که فاقد پنجره بود.
یک خدمه انگلیسی که در بخش سرگرمی یک کشتی رویال کارائیب کار می نماید، می گوید: تقریباً تمام کابین های خدمه داخل فاقد پنجره و بدون هوای تازه و نور طبیعی هستند. سلدانا نیز می گوید فاصله گذاری اجتماعی از ابتدا در این کشتی به درستی اعمال نشد و برای بسیاری از خدمه کشتی تهدید ویروس، به اندازه کافی جدی گرفته نشد. سخنگوی رویال کارائیب به سی ان ان گفت که در حال آنالیز ادعا های سالدانا است. طبق برنامه جدید، که در نامه مدیرعامل این شرکت یعنی لیزا لوتوف-پرلو ذکر شده است، سلدانا و فرلان به راپسودی رویال کارائیب منتقل می شوند و فعلا به سفر دریایی خود ادامه می دهند.
زندگی در دریا
مورتون می گوید، در حالی که کوشش ها برای بازگشت افراد به خانه در حال اجرا است، اما زندگی بر روی این کشتی ها با دوبار کنترل روزانه دمای بدن، وعده های معین غذایی و فاصله گذاری سخت اجتماعی در جریان است. وی می افزاید: کشتی به یک شهر ارواح تبدیل شده است و هیچ کس در خارج نیست. همه از هم جدا شده ایم و وعده های غذایی خود را به تنهایی در کابین خود مصرف می کنیم. با وجود شرایط سخت، مورتون کوشش می نماید تا مثبت و سرحال بماند. او می گوید: من کتاب می خوانم، تمرین می کنم و برنامه های تناسب اندام را انجام می دهم. گاهی پایکوبی باله انجام می دهم و یا فیلم تماشا می کنم.
در طرف دیگر جهان، درو فیرلی، بازیگر استرالیایی که نخستین سفر دریایی با کشتی کروز را با کشتی P&O Cruises Australia را تجربه می نماید، هم اکنون در فیلیپین گرفتار است و منتظر بازگشت به خانه است. این کشتی مسافران را در 16 مارس در سیدنی پیاده کرد، اما به وی دستور داده شد تا دو هفته دیگر در کشتی بماند. از تاریخ 5 ماه می، این کشتی در خارج از مانیل لنگر انداخته است.
درو فیرلی در کشتی کروز استرالیایی
برای گذر زمان در کشتی، فیرلی یک برنامه چت آنلاین را با نام مناسب تب واقعی، کابین واقعی، به راه انداخت. فریلی می گوید: من از خلاقیت های شگفت انگیز در جهان الهام گرفتم. این مانند پاسخی به غم و ترس ناشی از کروناویروس است. فیلم های فیرلی که در اینستاگرام به اشتراک گذاشته شده است، بیننده هایی را از سراسر جهان به خود جلب نموده است. طنز و شور و شوق فیرلی در کنار تغییر لباس، آهنگ ها و شخصیت چند بعدی او، برنامه های او را پر مخاطب نموده است. او می گوید: این برنامه ها بسیار احمقانه هستند، اما هرچه سفر عجیب تر می گردد، برنامه نیز جذاب تر می گردد. او می گوید، افراد زیادی پیغام ارسال می نمایند. مردم در این اوقات استرس زا احتیاج به کمی خنده دارند.
آینده نامعلوم
فریلی اطمینان دارد که به زودی توسط P&O به استرالیا بازگردانده خواهد شد. سخنگوی خط مسافرتی در تبادل نظر با سی ان ان گفت: ایمنی و سلامتی میهمانان و خدمه ما در کنار رعایت و محافظت از محیط زیست، از اولویت های اصلی ما است. وی گفت: ما در حال حاضر در کوشش هستیم تا خدمه را در جهت توقف ها، به کشور های محل اقامت خود برگردانیم. اما این امر به دلیل تعطیلی بنادر و سایر محدودیت های سفر، در روز های اخیر سختتر شده است، اما ما همچنان پیشرفت خوبی داریم.
اما در بازگشت به آن طرف جهان، مورتون هنوز از آینده شرایط بازگشت به کشورش ناامید شده است. او می گوید: من احساس می کنم صنعت کشتی کروز در حال نابودی است. درست است که من سالم هستم، اما تحت شرایطی سختگیرانه تر از هر کس دیگری در ایالات متحده بوده ام. برای مورتون، یک نکته جالب توجه وجود داشت که ایالت فلوریدا در حال باز کردن سواحل و مشاغل است، اما بنا بر گزارش ها اجازه ورود به خدمه کشتی های مسافربری آمریکایی را نمی دهد. او می گوید: احساس می کنم با ما مثل جنایتکارانی رفتار می نمایند که در واقع هیچ گناهی مرتکب نشده اند. با اینکه اکنون بیش از یک ماه است که در قرنطینه هستم و هیچ مسئله ای ندارم واقعاً نمی دانم که چه چیزی درست است؟
ادکینز، در کشتی Freedom of the Seas در نزدیکی باربادوس، می گوید که او همچنان به جنگ ادامه خواهد داد و مورتون همچنین می گوید نمی خواهد که خدمه کشتی های کروز فراموش شوند. او می افزاید: من واقعاً فقط می خواهم به همه دولت های جهان تأکید کنم که از تکرار اینکه آخرین کشتی کروز به خانه بازگشت و آخرین نفرات از این کشتی ها پیاده شده اند، بپرهیزند چراکه این خبر، بسیار به دور از حقیقت است.
منبع: فرارو