تغییر رویکرد چین از سیاست عدم مداخله تا نقش فعال در فرایند صلح افغانستان - تیم علمی

با تور سفر چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید و از قدیمیترین تاریخچه آسیا دیدن کنید و از دیوار چین در پکن عبور کنید و به نمایشگاه گوانجو رفته و در خیابانهای شانگهای قدم بزنید.

به گزارش دفتر منطقه ای خبرنگاران به نقل از روزنامه نیویورک تایمز آمریکا، همزمان با گسترش حملات طالبان در افغانستان و انتها رسمی عملیات نظامی آمریکا در این کشور، رهبران چین برای ایفای نقش فعال در فرایند صلح افغانستان تحت فشار قرار گرفته اند.

این در حالی است که به نظر کارشناسان، چین اغلب کوشش می نماید تا در مناطق و کشورهای در حال جنگ، رویکرد عدم مداخله داشته باشد.

دو یوکنگ دیپلمات سابق چین در پاکستان و مدیر مرکز مطالعات جنوب آسیا در دانشگاه فودان در شانگهای گفت: آمریکا در مدت حضورش در افغانستان نتوانست به اهداف خود دست یابد. به همین دلیل افغانستان هنوز از لحاظ امنیتی، مالی و اجتماعی با مشکل روبرو است و از آنجایی که با چین هم مرز است در چنین وضعیتی پکن باید به منظور پیشرفت مذاکرات و حفظ ثبات در منطقه مداخله کند.

بعضی کارشناسان بر این باورند که اگر چین خواهان نقش سازنده ای در مذاکرات صلح با طالبان است، این کشور می بایست پاکستان را متقاعد کند که افغانستانی آرام و بدون جنگ که از لحاظ سیاسی و مالی با تمام قدرتهای منطقه ای ازجمله هند تعامل داشته باشد، به نفع پاکستان است.

صلاح الدین ربانی وزیر امور خارجه افغانستان به پکن سفر نموده است و انتظار می رود با مقامات چینی در خصوص چگونگی فرایند صلح و آوردن طالبان بر سر میز مذاکرات تبادل نظر نمایند.

سفر وزیر امور خارجه افغانستان به پکن می تواند به این معنا باشد که چین سهم مهمی در از سرگیری مذاکرات صلح دارد.

یکی از دلایلی که چین خواهان ضمن تاکید بر افغانستانی امن و باثبات، پیش قدم مذاکرات صلح شده است، می تواند این باشد که افغانستان توان تبدیل شدن به مرکز مهم حمل و نقل و بازاری برای کالاهای چینی را دارا است.

بااین وجود، نگرانیهای امنیتی در کنار انگیزه های مالی نیز وجود دارد. چین در خصوص خشونتهای شورشیان منطقه سین کیانگ در مرز غربی این کشور نیز نگران است.

مقامات چینی بر این باورند که اویغورها ممکن است تحت تاثیر عناصر افراطی بیرون از چین قرار بگیرند و برای انجام حملاتی در سین کیانگ تحریک شوند.

چین از مدتها قبل، تمایل به درگیرشدن در جنگ افغانستان را دارد اما نمی خواهد به عنوان حامی هیچ کدام از طرفها شناخته گردد. اما مقامات افغانستان، از شروع حکومت حامد کرزی بطور مدام، رهبران چین را تحت فشار گذاشته اند تا با استفاده از نفوذ خود بر اسلام آباد، طالبان را مهار کند.

بارنت روبین کارشناس مسائل افغانستان در دانشگاه نیویورک و مشاور سابق سازمان ملل گفت: تشکیل گروه همکاریهای چهارجانبه که قرار است نشست سوم خود را در اوایل ماه فوریه در اسلام آباد برگزار کند، اقدامی قابل توجه بوده است، زیرا این گروه تنها نهادی است که تا به امروز درنتیجه همکاریهای سیاسی آمریکا و چین در افغانستان ایجاد شده است.

وی اضافه کرد: آمریکا در افغانستان نفوذ دارد و چین نیز در پاکستان که این به معنای هماهنگی سیاستهای دو کشور است.

این کارشناس مسائل افغانستان ادامه داد: نقش مهم چین در این فرایند، اطمینان بخشیدن به پاکستان است. اگر چین از مواضع مشترک آمریکا و دولت افغانستان دفاع کند، مقاومت پاکستان دربرابر آن بسیار دشوارتر خواهد بود.

اما پاکستان، افغانستان را به عنوان قلمرو استراتژیک می پندارد که باید به هر قیمتی از قرارگرفتن تحت تاثیر رقیب بزرگش، یعنی هند، دور بماند.

داوود مرادیان مشاور رئیس جمهور سابق افغانستان می گوید: چین به منظور پیشبرد منافع مالی خود، به منطقه ای باثبات و صلح آمیز در همسایگی خود احتیاج دارد.

وی اضافه کرد: جاه طلبی های مالی چین با جنبه های مهمی از دیدگاه استراتژیک این کشور در تضاد قرار می گیرد، زیرا پکن اتحادش با پاکستان را ضرورتی برای ایجاد سنگری منطقه ای علیه هند و آمریکا می بیند، حتی با این که پاکستان از گروههایی مانند طالبان که موجب برهم زدن ثبات در منطقه می شوند، به عنوان ابزار سیاست خارجی استفاده می نماید.

مشاور رئیس جمهور سابق افغانستان ادامه داد: من باور ندارم که پاکستان تحت تاثیر این رویکرد قرار بگیرد، و حقیقت این است که دولت افغانستان نیز برای فشارآوردن و یا تشویق پاکستان، هیچ چیزی برای ارائه کردن به پاکستان ندارد.

مسعود خان سفیر سابق پاکستان در پکن و سازمان ملل نیز گفت: چین نقشی حمایتی و سازنده در این گفت وگوها ایفا خواهد نمود.

لی شاوکسین محقق و معاون انجمن مطالعات شرق میانه چین معتقد است که ایجاد رابطه مستقیم با نمایندگان طالبان برای چین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

وی بیان نمود: در سال 2000 به افغانستان سفر کردم و باید بگویم که طالبان به این راحتیها از بین نمی فرایند، زیرا آنها ریشه های عمیقی در بخشهای مختلف جامعه پراکنده اند.

این محقق چینی گفت: اعضای طالبان به او گفته بودند که چین قابل اعتماد است و از لحاظ تاریخی تنها کشوری است که مردم افغانستان را مورد اذیت و آزار قرار نداده است.

.